Mijn chefs table

Lianne Sol • 20 augustus 2020
Ik raakte geïnspireerd door een aflevering van Chef’s Table met topchef en eigenaresse van restaurant N/Naka Niki Nakayama in de hoofdrol. Zij is een van de weinige Japanse vrouwelijke topchefs die de traditionele kookkunst Kaiseki neerzet in een moderne jasje. 

Niki doet echt iets anders in een wereld waar traditie de boventoon voert. Dit doet zij met de volgende filosofie: elke dag beter worden in elk opzicht en alles doen met focus, hart, dankbaarheid, liefde, zorg, wilskracht, intentie en geloof.
‘Wauw’, dacht ik toen ik deze woorden las. 

Op een kwetsbaar moment in mijn loopbaan (lees: leven) keek ik deze aflevering van Chefs table op Netflix. Het verhaal van Niki, haar toewijding, wilskracht en zelfvertrouwen raakten mij en brachten mij letterlijk even tot stilstand en nadenken. Waarom raakt dit mij zo en wat leer ik hiervan? 

Wie weet kan ik jullie uitdagen je óók te laten inspireren door iemand buiten je eigen werkveld en een stap te zetten buiten de gebaande paden. 
Waarin heeft Niki mij geïnspireerd?

Toewijding 
Soms maak je keuzes waar je niet helemaal achter staat. Of maak je juist helemaal geen keuzes. Dit overkwam mij vorig jaar: ik deed niet meer de dingen waar ik goed in ben. Tel daarbij een omgeving bij op die niet bij mij paste en de vergissing was compleet. Ik was ergens, terwijl ik eigenlijk ergens anders wilde zijn. Op zo’n moment ga je nadenken: waarom vind ik het toch zo lastig om keuzes te maken? Mijn conclusie: omdat een ander er wat van kan vinden. En dat kan óók onprettig zijn. Het is natuurlijk veel gemakkelijker om alle keuzes open te laten, dan dat je ergens echt voor gaat stáán. Ik moet keuzes maken! 

Waar sta ik elke dag met plezier voor op? Juist: het helpen en in beweging brengen van mensen in hun persoonlijke ontwikkeling. Dit doe ik onder meer als coach, trainer en programmamanager van een programma speciaal voor HR professionals. Dát is de keuze die ik maak. Is dat nu zo moeilijk om hardop uit te spreken? Het antwoord is nee. Het uitspreken is niet moeilijk, daadwerkelijk ernaar blijven handelen wel. Dit betekent namelijk loslaten van het oude, nee zeggen en de consequenties accepteren. 

"Soms maak je keuzes waar je niet helemaal achter staat. Of maak je juist helemaal geen keuzes."

Wilskracht 
Iedereen heeft wel eens een periode dat het wat minder gaat. Op zo’n moment denk je na over wat je nu echt belangrijk vindt. Dat is voor mij niet anders. Ik kwam tot de volgende, voor mij belangrijke, waarden: aandacht, verbinding, nieuwsgierigheid en gelijkwaardigheid. Een mooi kompas, toch? In de praktijk blijkt dit soms wat lastiger. Het vergt wilskracht en reflectie om dit vast te houden. Doe ik de dingen zoals ik ze graag wil doen? En hoe stuur ik bij als ik toch weer uit de koers vaar? Dit vergt vasthouden waarin ik geloof en er écht voor gaan. 

Zelfvertrouwen 
Op een gegeven moment moet je op jezelf kunnen vertrouwen. Als je de dingen doet waar je goed in bent, kún je ook op jezelf vertrouwen. Eigenlijk weet ik al heel lang wat bij mij past. Deze waardevolle ervaring had ik blijkbaar nodig om écht de dingen te gaan doen die ik leuk vind. 

Geluk
Elke dag een beetje beter worden, in elk opzicht! Deze neem ik over van Niki. Hier voeg ik aan toe: als je écht graag iets wilt, kún je het ook! Daar ben ik van overtuigd. Kortom: keuzes maken en echt ergens voor gaan. Daar word ik gelukkig van. Als HR professional ben je vaak bezig met het geluk van de ander. Hoe zit het met jouw geluk? Ben jij er al uit waar jij happy van wordt?  

door liannesol 1 mei 2025
We kennen het allemaal: dat eindeloze malen in je hoofd. Je piekert over je werk, je relaties, je toekomst – en hoe meer je probeert een oplossing te vinden, hoe vaster je lijkt te lopen. Piekeren lijkt soms een vorm van controle, maar in werkelijkheid zorgt het er vaak voor dat je verder weg raakt van rust, overzicht en herstel. Als vitaloog en coach zie ik dagelijks hoe mensen vastlopen in hun hoofd – terwijl de oplossing vaak niet daar ligt. Wat is piekeren eigenlijk? Piekeren is een vorm van herhalend, doelloos denken. Je hersenen proberen grip te krijgen op een situatie die onveilig voelt of die je niet kunt overzien. Het voelt soms alsof je dichter bij een oplossing komt, maar in werkelijkheid blijf je in dezelfde rondjes draaien. Je lost zelden écht iets op door te piekeren – je raakt eerder uitgeput, gespannen en soms zelfs verlamd. Waarom piekeren niet op te lossen is met denken Traditionele benaderingen richten zich vaak op het rationeel uitdagen van je gedachten. Dat kan werken – tijdelijk. Maar de aanpak van Dr. Russell Kennedy, auteur van Anxiety Rx, biedt een diepere, meer duurzame weg. Volgens hem ligt de oorsprong van piekeren niet in je hoofd, maar in je lichaam. In wat hij noemt “het alarm” – een oude, vaak onbewuste lichamelijke reactie op angst, onzekerheid of trauma. Met andere woorden: je hoofd maakt zich zorgen, omdat je lichaam in een staat van waakzaamheid of stress verkeert. Pas als je dat alarm leert herkennen én kalmeren, ontstaat er ruimte voor rust. De kracht van voelen Dr. Kennedy nodigt ons uit om niet te vechten tegen het piekeren, maar om te zakken in het lichaam. Om het fysieke gevoel dat onder het gepieker ligt – spanning in je borst, druk op je maag, een brok in je keel – met aandacht te benaderen. Niet analyseren, maar ervaren. Een kernzin uit zijn werk: “You don’t have a thinking problem. You have a feeling problem.” Praktische toepassing: zo kun je zelf beginnen Hieronder geef ik je een korte oefening gebaseerd op de benadering van Anxiety Rx. Probeer hem op een moment dat je merkt dat je aan het piekeren bent: Stap 1: Stop het verhaal Merk op dat je piekert. Zeg zachtjes tegen jezelf: “Stop. Dit is een verhaal.” Breng je aandacht van je hoofd naar je lichaam. Stap 2: Vind het gevoel Waar in je lichaam voel je spanning? Sluit je ogen en ga met je aandacht naar die plek. Laat je adem daarheen stromen, zonder te willen fixen of veranderen. Stap 3: Voel zonder oordeel Blijf minstens 2 minuten bij dit gevoel. Geef het ruimte. Stel je voor dat je het troost zoals je een klein kind zou troosten dat bang is. Stap 4: Herhaal zachtjes een geruststellende zin Bijvoorbeeld: “Ik ben hier. Het is oké om me zo te voelen.” Deze zinnen werken op het zenuwstelsel in plaats van op het denkvermogen. Waarom deze aanpak werkt Door het fysieke ‘alarm’ in je lichaam aandacht te geven, geef je je zenuwstelsel toestemming om tot rust te komen. En wanneer je lichaam kalmeert, volgt je hoofd vanzelf. Niet andersom. Dit is precies de kracht van voelen boven denken – en het is de reden waarom deze methode zo mooi aansluit bij mijn werk als vitaloog. Wil jij stoppen met piekeren en beginnen met leven vanuit rust en verbinding? Als coach help ik je graag met het herkennen én kalmeren van jouw innerlijke alarm. Je hoeft het niet alleen te doen. Neem contact met me op en ontdek wat er mogelijk wordt als je stopt met vechten tegen je gedachten – en begint met voelen.
door lianne 11 februari 2025
Stress heeft vaak een negatieve bijklank. We koppelen het vaak aan spanning, vermoeidheid en uitputting. Maar in wezen is stress een verfijnd en nuttig mechanisme van je lichaam. Zonder stress zijn we niet in staat om te presteren, te reageren of te groeien. Het probleem is niet de stress zelf, maar onze omgang ermee. Wat gebeurt er in je lijf bij stress? Wanneer je stress ervaart, geeft je lichaam een krachtig signaal af: let op, er is iets dat je aandacht vereist. Dit kan een deadline zijn, een belangrijke presentatie of zelfs iets schijnbaar eenvoudigs zoals een overvolle agenda. Je lichaam reageert onmiddellijk door stresshormonen zoals adrenaline en cortisol aan te maken. Dit zorgt ervoor dat je hartslag stijgt, je spieren zich aanspannen en je alertheid toeneemt. Dit helpt je om scherp te blijven en actie te ondernemen. Stress als bondgenoot Stress op zich is niet schadelijk; het wordt problematisch wanneer het langdurig aanhoudt zonder voldoende herstel. Beschouw het als een spier: train je hem en geef je hem rust, dan wordt hij sterker. Maar blijf je doorwerken zonder pauze, dan raakt hij overbelast. Je lichaam geeft signalen af wanneer het tijd is om langzamer aan te doen: 🔹 Vermoeidheid of moeite met concentreren 🔹 Gevoeligheid voor prikkels of sneller geïrriteerd 🔹 Spanning in je nek, schouders of buik Deze signalen zijn geen vijanden, maar waardevolle aanwijzingen. Ze helpen je tijdig te beseffen dat je een pauze nodig hebt, zodat je niet over je grenzen gaat. Hoe maak je van stress je bondgenoot? ✔ Luister naar je lichaam: Voel je spanning opkomen? Neem een moment om bewust te ademen of beweeg even. Een eenvoudige ademhalingsoefening—vier tellen in, zes tellen uit—kan a l verlichting bieden. ✔ Plan herstelmomenten in: Net als een topsporter rust neemt na een training, heeft jouw brein ook zijn pauzes nodig. Werk bijvoorbeeld in blokken van 90 minuten en neem daarna een korte break. ✔ Zie stress als een signaal, niet als een probleem: Vraag jezelf af: Wat vertelt deze stress mij? Heb ik iets anders nodig in mijn werk- of privésit uatie? Stress is een onderdeel van het leven. Maar de manier waarop je ermee omgaat, maakt het verschil. Wil jij ontdekken hoe je stress in jouw voordeel kunt laten werken? Neem contact met ons op en leer beter luisteren naar de signalen van je lichaam.